Zo’n halfjaar geleden besloten mijn huisgenoot en ik om samen een auto te kopen. Op dat moment leek dat een goed idee; we woonden samen, ik stond op het punt om mijn rijbewijs te halen, en we konden allebei gemakkelijk met de fiets naar ons werk. Echter, in de maanden die volgden, veranderde er het een en ander. Ik slaagde pas bij mijn tweede poging voor het rijexamen, we verhuisden naar een andere locatie, en onze relatie veranderde van een partnerschap in een vriendschappelijke huisgenootsituatie. Bovendien had hij inmiddels de auto ook meer nodig om naar zijn werk te gaan. Ik voelde echter ook de behoefte om te rijden, nu ik mijn rijbewijs had behaald. We besloten in overleg dat ik op zoek zou gaan naar mijn eigen auto. Zo kon hij naar zijn werk en kon ik mijn onafhankelijkheid op de weg vinden. Dat zou dan echt mijn eerste auto zijn.
Aanschaf eerste auto
Vol enthousiasme over het idee speurde ik continu Marktplaats af. Ik vond een mooie Daewoo Matiz, een wat oudere auto die gebruikt was als leenauto voor een garage.
De nacht voor de afspraak sliep ik erg slecht van enthousiasme. De volgende ochtend vertrok ik vroeg met Duncan, mijn huisgenoot, om Justin op te halen. Met zijn drieën gingen we verder naar de garage waar we na een korte kennismaking een proefritje in de auto maakten. De auto reed soepel, dat vonden we allemaal. Na vol enthousiasme de keuze te hebben gemaakt, namen we bij de garage afscheid van Duncan. Hij had nog andere plannen, en aangezien ik een auto had aangeschaft, ging hij in zijn eigen auto naar huis.
De verkoper legde op een enorm uitgebreide manier uit hoe we bij de Bruna kwamen, en Justin en ik gingen op pad om daar het kenteken op mijn naam te laten zetten. Gek genoeg hadden we nog niet betaald en mochten we alsnog met de Daewoo Matiz naar de Bruna, die niet bepaald om de hoek was, rijden. Inmiddels was de dag al aardig lang bezig en begon ik me wat minder prettig te voelen. Naast het feit dat ik moe en enthousiast was, raakte ik ook overprikkeld door alle informatiestromen en mijn eigen enthousiasme. Ik keek ernaar uit om straks lekker in mijn eerste auto terug te rijden, het eerste stukje met Justin naast mij, want ik vond het nog best wel een beetje spannend. Daarna zou ik bij mijn ouders op bezoek gaan en dat stuk alleen rijden.
Pinnen
Eenmaal terug bij de garage vroeg ik de verkoper om mij een betaalverzoek te sturen. Dit was het moment waarop hij mededeelde alleen cash te willen ontvangen. Ik was er zelf vanuit gegaan dat een betaalverzoek prima was voor zo’n bedrag, maar ik had het beter toch even kunnen vragen van tevoren. De pinautomaat was namelijk niet om de hoek. Justin gaf aan nog even naar de auto’s bij de garage te willen kijken, en ik vertrok richting de geldautomaat.
Via Google Maps navigeerde ik naar het binnenstadje van deze gemeente. Het was het drukste moment van de dag en het was CHAOS. Ik kwam in een enorm drukke winkelstraat terecht waar iedereen kriskras overstak, en ik raakte lichtelijk in paniek. Toen ik hier uitkwam, heb ik ergens in de berm mijn nog niet betaalde auto neergezet met de waarschuwingslichten aan. Enorm overprikkeld besloot ik hier maar te wachten tot de politie mij weg kwam halen.
De politie kwam echter niet, en na wat ademhalen lukte het om weer te focussen op het doel. Ik parkeerde de auto net buiten de stad en besloot dat een wandeling naar de stad beter was dan een paniekaanval. Het was nog wat lastig te pinnen vanwege het opnamelimiet, maar uiteindelijk was het gelukt. Ik reed met een omweg terug naar de garage om de drukte te vermijden. Ik betaalde de auto en bedankte de verkoper.
Terugweg
In de auto hebben we nog een verzekering afgesloten. Ik zat behoorlijk vol op dit moment. Justin had afgesproken met zijn vriendin om samen met hun camper naar hun afspraak die middag te rijden. Ik overwoog om nog samen met Justin naar zijn vriendin te rijden en daar mijn auto neer te zetten om met het OV verder te gaan. Justin had echter inmiddels al iets anders geregeld; hij zou in mijn auto rijden en zijn vriendin in hun camper, aangezien mijn bestemming toch enigszins op hun route lag. Ik voelde me enorm schuldig; was ik te enthousiast geweest om een afspraak zo ver weg te plannen zonder na te denken over of ik überhaupt wel alleen kon rijden na zo’n drukke dag? Voor Justin en zijn vriendin was dit echter geen probleem, en ze brachten mij veilig naar mijn ouders waar ik die middag mee had afgesproken. Daarna vervolgden ze samen hun route in hun camper. Ik kan niet goed uitdrukken hoe dankbaar ik ze hiervoor ben. Mijn auto en ik kwamen veilig bij mijn ouders aan, en na een nacht goed slapen lukte het me om zelf van mijn ouders weer thuis te komen.
Pimp my ride
Ik ben enorm blij met mijn auto, en kijk inmiddels terug op deze tocht als een avontuur waarbij ik weer even kenbaar werd gemaakt niet altijd té impulsieve enthousiaste keuzes te maken. Mijn auto zit inmiddels onder de stickers van katten en Totoro, evenals ‘New driver’ stickers. Last but not least heb ik deurprojectors van de anime-serie ‘One Piece’ geïnstalleerd die een piratenvlag op de grond projecteren als het donker is.
